All content Copyright © 2019 Isaac Netherlands. Use of this web site constitutes acceptance of the Terms of Service.
Je hebt van die periodes, dan kun je je geluk niet op. Alles valt op zijn plaats en je voelt je onoverwinnelijk. September 2019 was zo’n fantastische maand voor Bastiaan Gaillard. Het begon met zijn hagelnieuwe racefiets. Na een aantal jaar op de oude Isaac Meson te hebben gereden werd het tijd voor een upgrade. Hoe kun je jezelf dan beter verwennen dan met een nieuwe fraaie olijfgrijze Meson. Uitgerust met Shimano Di2, Fore wielen en schijfremmen. Wat dat betreft kan de maand, of beter gezegd het jaar, al niet meer stuk. Toch kwam kort daarna de overtreffende trap om de hoek zetten in de vorm van een tripje door Italië. Zes dagen fietsen in de Dolomieten met de Meson, wie wil dat nou niet?
Elementen zat in de Dolomieten
Met mijn nieuwe racer mocht ik zes dagen genieten van een geheel verzorgde reis door de Dolomieten. The Ride Dolomites is een evenement waar je je alleen hoeft te focussen op het fietsen, de rest regelt de organisatie voor je. Je komt niets te kort tijdens de vette etappes.
Je rijdt door een bergachtig gebied dus het is logischerwijs klimmen geblazen. Met de Isaac reed ik maar liefst 750 kilometer, waarbij we samen ruim 17.500 hoogtemeters maakten. Natuurlijk is dat afzien en zeker de eerste dagen moest ik echt acclimatiseren en inkomen. Hoe verder de week vorderde, hoe beter ik werd. Als professioneel ronderenner deed ik mijn ding en liet mijn benen met wattages spreken.
Mijn bucketlist met mooie klimmen is in de afgelopen periode wel wat opgeschoond. Het is ongelofelijk als je ziet wat ik allemaal af heb kunnen strepen. Passo di Valparola, Passo di Giau, Passo di Fedaia en de Passo Pordoi zijn zo maar een kleine greep uit de ruime selectie cols die ik omhoog geknald ben met mijn olijfgrijze makker.
Hoe deed de Meson het daar in Italië?
De nieuwe Isaac Meson is voorzien van schijfremmen en hier heb ik met afdalen zo veel voordeel aan. Je daalt met meer vertrouwen af en durft je racefiets makkelijker te laten lopen. Of het nu een laffe 4% naar beneden is of in sneltreinvaart met meer dan 10% zakken: je voelt je zeker door de enorme remkracht. Het verschil met remmen met velgremmen is aanzienlijk zodra de weg naar beneden loopt. De Isaac en zijn bestuurder gingen meerdere keren met meer dan 70 kilometer per uur naar beneden. Dat zijn overigens getallen die je thuis achterwege laat bij vrouw en kinderen.
De Meson is in de markt gezet als aeromodel en op het eerste gezicht misschien niet bedoeld om mee te klimmen. Toch reed ik er prima mee omhoog en heb geen nadelen van de fiets of de wielen ondervonden. Af en toe staand klimmen om zo wat afwisseling qua kracht in de benen te hebben voelt goed aan. De fiets wil vooruit, ook al is het bergop. Bouw je een ultralichte klimfiets dan ervaar je dit anders, maar voor een gestroomlijnde racer mag hij er best zijn als de percentages boven de 5% uitkomen. Wat ook fijn is tijdens zo’n meerdaags evenement, is het comfort en de vergevingsgezindheid van het frame. Je zit er ontspannen op en dat betaalt zich gewoon uit als je meerdere dagen uren lang op een fiets moet zitten.
De combinatie van de nieuwe Isaac Meson met deze fraaie fietsreis door Italië heeft er voor gezorgd dat dit de mooiste week op de fiets ooit was. Voorzichtig kijk ik vooruit en denk aan een uitdaging voor 2020. Ik hoor graag wat suggesties waar de Meson en ik kunnen schitteren.
